سالانه ۲۴۰ میلیون مترمکعب آب در زیرشاخه زاینده رود تبخیر می‌شود
به گزارش خبرنگار زاینده‌رود پایدار، حسن ترابی در هفتمین نشست از سلسله گفتگوهایی درباره جریان دائمی زاینده‌رود با موضوع چالش‌های کیفیت آب در حوضه زاینده‌رود با اشاره به اینکه بالادست سد زاینده رود شامل ۲ حوضه و ۲ زیر حوضه فریدون‌شهر و دامنه- داران است، اظهار داشت: طبق بررسی‌ها رودخانه پلاسجان در روستای اسکندری در دراز مدت تغییر بارش نداشته اما آب خروجی این حوضه بشدت کاهش یافته است و اگر انتقال آب چشمه لنگان وجود نداشت، این رودخانه خشک شده بود.
وی با بیان اینکه پلاسجان از سرشاخه‌های رودخانه زاینده‌رود سال ۱۳۵۷ سالانه ۶ مترمکعب بر ثانیه آبدهی داشته، گفت: ضریب رواناب خروجی پلاسجان بین سالهای ۱۳۵۷ تا ۱۳۷۰ پنج مترمکعب بر ثانیه بوده درحالی که بارش حوضه ۳۶۱ میلیمتر بوده و بین سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۲ ضریب روان آب از پنج متر به ۲.۹۸ مترمکعب بر ثانیه می‌رسد که میزان بارش ثابت بوده اما بین سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۸ روان‌آب به ۴.۴۲ مترمکعب افزایش می‌یابد چون دهه ۸۰ تونل چشمه لنگان وارد این زیر حوضه شد.
عضو هیئت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه اصفهان با بیان اینکه عده‌ای کاهش شدید آب خروجی در پلاسجان و چشمه لنگان را توسعه کشاورزی می‌دانستند، خاطرنشان کرد: هفت هزار تصویر ماهواره‌ای از این منطقه را بررسی کردم که نشان داد متوسط افزایش زیرکشت آنچنانی در این حوضه در ۲۰ سال اخیر نداشتیم؛ کشاورزی بیشتر نشده و صنعت در این حوضه توسعه پیدا نکرده و اگر مصارف شرب هم اضافه شده باشد ۹۰ درصد آن به سیستم برمی گردد درحالی که حجم آب گمشده پلاسجان و چشمه لنگان بسیار زیاد است.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: طبق مطالعاتی که در این حوضه داشتم آبیاری بارانی باعث افزایش ۲۰ درصد تبخیر آب شده و در مقاله‌ای که دراین خصوص نوشتم میزان تبخیر در روز ۲۲ درصد و در شب ۶ درصد است و به بیان دیگر ۲۰ درصد آب به وارد زمین نمی‌شود.
سیستم آبیاری تحت فشار باید حذف و مزارع گلخانه شود
ترابی با اشاره به اینکه توسعه خطی اراضی کشاورزی و سیستم آبیاری بارانی از سال ۱۳۶۲ آغاز شد، ابراز داشت: طبق محاسباتی که انجام دادیم دقیقاً آبی که گم شده بود در تبخیر بود؛ اگر امروز برآورد کنیم برای تونل چشمه لنگان و شبکه‌های آبیاری این منطقه هزاران میلیارد هزینه کردند اما سبب شده آب بخار شود به طوری که در این منطقه ۱۵۰ هزار هکتار در سال ۲۴۰ میلیون متر مکعب آب تبخیر می‌شود.
وی تصریح کرد: آبیاری‌های تحت فشار این منطقه در بالادست زاینده‌رود به مرور باید جمع شود و این اراضی باید با آرامش تبدیل به گلخانه شود آبیاری تحت فشار اگر ۲۰ درصد تبخیر می‌کند گلخانه تمام تبخیر را حذف می‌کند.
شوری آبخوان‌های حوضه زاینده‌رود
وی در ادامه با اشاره به اینکه آبخوان‌های حوضه زاینده رود روز به روز آلوده‌تر شده است، افزود: طبق مطالعات ۱۰ سالهای که بین سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۴ در حوضه زاینده رود داشتم در سال ۸۴ مسیر حرکت آب‌های زیرزمینی از بالادست به سمت دشت اصفهان- برخوار و در نهایت تالاب گاو خونی بود در سالی که زاینده‌رود زایش داشته و رودخانه از بالادست رودخانه و پس از چم آسمان تا تالاب ادامه داشت.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه مسیرآلاینده‌ها تا سال ۸۴ به سمت تالاب بود، خاطرنشان کرد: در سال ۹۴ مسیر حرکت به سمت دشت شرق اصفهان برمی گردد که به علت برداشت بی رویه آب از چاه‌های شرق تراز آب افت کرده و تمام آلاینده‌ها نیز از تمام حوضه به سمت دشت شرق اصفهان برمی گردد و آبخوان‌های ما را به سمت شور شدن می‌برد.
برچسب ها :آلودگی آب ، اصفهان ، بحران آب ، چشمه لنگان ، حوضه آبریز زاینده‌رود ، شوری آبخوان‌های اصفهان ، شوری منابع آب زیرزمینی اصفهان
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰